یادداشت مهمان| «دیدن این فیلم جرم است» فریاد انقلابی برای پیشرفت نظام
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۶۳۰۰۰
به گزارش خبرگزاری فارس، «سیدعبدالرسول علم الهدی» یادداشتی را درباره فیلم «دیدن این فیلم جرم است» نوشته و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده که متن آن در ادامه می آید:
«دیدن این فیلم جرم است» را با فراغتی که در ایام کرونایی بدست آمد، دیدم. فیلمی خوش ساخت خصوصا در فیلمنامه که مسئله را از حالتی به حالت دیگر انتقال می دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته اوج داستان هیچ کدام اینها نبود بلکه لحظه تصمیم گیری بسیجیان داخل پایگاه در مورد ادامه بازداشت تا تحقق اجرای عدالت یا پذیرش مصلحت گفته شده از سوی مقامات حاکمیتی است. تعارض ایجاد شده در میان ایشان، بحث در مورد ولایتمداری و مشی انقلابی است.
دوگانه چالش برانگیز سکوت نسبت به نقایص کشور در برابر افشاگری و انتقاد همیشه از اول انقلاب اسلامی به عنوان چالشی برای عملکرد انقلابیون در دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران وجود داشته؛ مهمترین مسئله هم تشخیص مصلحت ها برای اصل حفظ نظام بوده است. همه می دانند که هم افشاگری و هم سکوت موجب تضعیف نظام می شود، اما معیار حق برای انتخاب هر کدام از این دو مسیر در شرایط مختلف و نسبت به نهادهای گوناگون چیست؟، شاید سختی همین تشخیص است که امیرالمومنین علیه السلام علم انقلابی گری را در دست اهل بصیرت و صبر می داند.«اَلا وَ لا یَحمِلُ هذَا العَلَمَ اِلاّ اَهلُ البَصَرِ وَ الصَّبر؛(خطبه 173)
در این چالش معمولا مصلحت سنجی و عقلانیت با سکوت همراه می شود و عدالت طلبی و انقلابی گری با انتقاد و افشاگری؛ در حالیکه مقام معظم رهبری بارها این شاخص ها را با هم تفسیر کردند و امکان جدایی را موجب انحراف آن دانستند. ایشان در 14خرداد90، سه شاخص عدالت، عقلانیت و معنویت را به عنوان تبیین مکتب امام اشاره کردند و در 28اردیبهشت99 برای دانشجویان مطالبه گری و عدالت طلبی را با عقلانیت و معنویت تشریح کردند. همچنین در سال 98 و 99 بارها حل مشکلات کشور را بدست جوان مومن انقلابی تبیین کرده و تمام این شاخص ها را در معنویت و انقلابی گری توضیح دادند. به نظر می رسد آنچه که معیار انتقاد مصلحانه، افشاگری از فساد و سکوت در برابر نفاق و کمک به برخی مسئولین ناکارآمد باشد، معنویت و انقلابی گری است.
بهره برداری از فضای رسانه ای امروز که دنیایی شیشه ای در برابر حکومت ها ایجاد کرده، تنها با معنویت و انقلابی گری امکان پیشرفت نظام را فراهم می کند نه لزوما با استیضاح و عدم کفایت مسئولین ناکارآمد در آخر کار؛ ساخت و پرداخت فیلم هایی همچون «آقازاده»، «دیدن این فیلم جرم است» و «گاندو1 و 2» هرچند اعتراف به فساد و نفوذ در بدنه نظام جمهوری اسلامی ایران را دارد، اما با معیار انقلابی گری اتفاقا توجه مخاطب را به ریشه های وجود فساد و نفوذ جلب می کند. چنانکه مصلحان نیز در همین بدنه نظام قرار دارند. ساخت اینگونه فیلم ها در آمریکا و هالیوود معمول است که اتفاقا توجیه-گر برخورداری از سلاح هسته ای، جاسوسی در دیگر کشورها و آزمایش های ویرانگر پنتاگون بر روی سلاح های شیمیایی و میکروبی هم شده اند.
بدترین موضع گیری در برابر ساخت این فیلم ها، احاله مردم به سیاه نمایی است. در حالیکه تصویرسازی از ایران و انقلاب اسلامی مردم، تاریخی نزدیک به 150 سال عمر دارد. این سیاه نمایی ها البته در جریان جنگ نرم آمریکایی شدت بیشتری پیدا کرده و حساسیت انتقاد درون گفتمانی را دو چندان می کند. آنچه که ساخت و نمایش اینگونه فیلم ها را برای امروز ما ضروری می کند، توجه به معیار انقلابی گری و معنویت در اصلاح امور است. در گام دوم انقلاب و در دهه پیشرفت و عدالت و در شروع قرن جدید، معیارهای حزبی و جناحی چپ و راست، اصلاح طلب و اصولگرا دیگر کارآمدی تفسیر و ارزیابی عملکرد و موضع گیری را ندارد. به نظر می رسد معیار اصلی انقلابی گری و معنویت در مسئولین، تصمیم گیری ها و موضع گیری ها باشد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: انقلاب اسلامی فیلم عدالت منافع ملی دیدن این فیلم جرم انقلابی گری فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۶۳۰۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد می‌دهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی می‌شود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. می‌توانید یک شی یا اسباب‌بازی را به آنها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان می‌دهید، در حالی که آنها نمی‌دانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرف‌های آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام